เจ้าของตำรับปลัดกันงู หลวงปู่เมฆ วัดลำกระดาน

แรกเริ่มคือ หลวงปู่เมฆ ท่านไม่ได้สร้างปลัดขิกเอาไว้ในทางอื่นใด นอกจาก”กันเขี้ยวงา” เพราะในละแวกวัด ในสมัยก่อนมีต้นไม้และมีทุ่งนาป่าหญ้าขึ้นเยอะ ทำให้มีงูเห่าชุชุม หลวงปู่เมฆจึงได้ทำปลัด เพื่อแจกสำหรับให้ชาวบ้านและลูกหลาน ได้พกติดตัว ต่อมาเนื่องจากปลัดขิกของท่าน มีคนนำเอาไปใช้แล้วเกิดผลทางแคล้วคลาดสูง จึงเป็นที่เสาะหากันมาโดยตลอด บันดาชาวบ้านที่ไปกราบท่าน ก็มักจะได้รับทีละเป็นกำๆ และที่เป็นเอกลักษณ์ คือปลัดขิกของ หลวงปู่เมฆ ท่าน “ไม่จารอักขระ” ใดๆลงบนปลัดขิกแม้แต่ตัวเดียว ท่านให้เหตุผลว่า การลงอักจระที่กระจู๋เป็นการไม่เหมาะสม

ลักษณะปลัดขิกของ หลวงปู่เมฆ คือใช้ไม้เขยตาย แกะง่ายๆ งานหยาบๆ ไม่สวย เนื่องจากแกะโดยฝีมือชาวบ้าน ช่วยๆกันนำเอาไม้เขยตาย ที่เชื่อถือกันว่าเป็นวัตถุอาถรรพ์ มาเหลาเตรียมไว้ให้ หลวงปู่เมฆ เพื่อให้ท่านปลุกเสกให้

วัดลำกระดาน ตั้งอยู่ที่ ถ.นิมิตใหม่ แขวงสามวาตะวันออก เขตคลองสามวา กรุงเทพฯ เมื่อก่อนเป็นเขตมินบุรี เป็นทุ่งนาป่าหญ้า นอกจากงูเห่าแล้ว ยังมีงูสามเหลี่ยม และ งูจงอางชุกอยู่มาก ปลัดขิกของ หลวงปู่เมฆ จึงเป็นที่นิยมมากในหมู่ชาวบ้าน โดยให้ลูกหลานได้มีติดตัวไว้กันพวกสัตว์มีพิษทั้งหลายเช่น ตะขาบ , งู ฯลฯ  หลวงปู่ ท่านให้พกติดตัว หรือ คาดเอวไว้ ท่านไม่ให้แขวนคอ